Ömer Atiker ve Uçar’ın macerası!
RECEP ÇINAR – AJANSSPOR
Bir evvelki yazımda lige verilen ortalardan sonraki dönüşlerin birtakım ekiplere uygun gelmediğini vurgulamıştım…
Çok bildiğimden mi?
Kısmen…
Ama, deneyimlerim ve geçmişte yaşadıklarım beni doğrular nitelikte…
Futbola verilen ortalar birtakım ekiplere güzel gelmiyor…
Konyaspor’da bu kadroların arasında…
Sadece Konyaspor değil, Kayserispor, Eyüpspor, Samsunspor ve Karagümrük grupları da meskenlerinde kaybettiler!
Çokta takılmamak gerek…
Başkan Ömer Atiker de söylemiş zaten…
Hayal kırıklığı yaşadığını, lakin futbolda bu tıp sonuçların olduğunu ve her vakit kazanacakları diye bir kuralın olmadığının da altını çizmiş…
Ömer Atiker, öbür bir şey daha söylemiş…
Bugüne kadar kimsenin konuşmadığı ya da yürek edemediği bir mevzuyu gündeme getirmiş…
Biraz da ironi yaparak, Türkiye’de futbol kulüplerini yönetenlerin, yabancı transferinde öncelikle oyuncuların eşleri yahut nişanlıları ile el sıkışmalarının daha hakikat bir yol olacağını vurgulamış…
Yabancı oyuncu transferinde, sorunun yalnızca ekonomik olmadığını, daha çok detaylarda zorlandıklarını belirterek, el sıkıştıkları çok değerli oyuncuları, eşlerinin kaprisleri, çocuklarının eğitim sıkıntıları nedeniyle Konya’ya getiremediklerini anlatmaya çalışmış…
Haksız da değil…
Böyle bir olaya yıllar evvel şahitlik etmiştim…
İsmini tam olarak hatırlamıyorum, Brezilyalı bir oyuncu gelmişti Konyaspor’a…
Gelirken eşini de getirmişti…
Selçuk Otel’de konuk edilmişlerdi…
Brezilyalı oyuncu idmanlara başladı, maçlara da yakın bir vakit, apar-topar Konya’dan ayrıldı…
Araştırdık, oyuncunun eşi “ya ben ya da Türkiye” deyince, Brezilyalı etli ekmek bile yiyemeden Konya’dan sıvışmıştı!
Konya’dan ayrılırken gözyaşı dökenler olmadı mı?
Elbette oldu…
Fadıl Moriçi diye düzgün bir orta saha oyuncusu transfer edilmişti…
Konya’dan ayrılırken ağladığını biliyorum…
Transferinde bir pürüz çıkmış ve Yugoslavya’ya dönmek zorunda kalmıştı…
Konyaspor Başkanı Ömer Atiker, transfer konusunda kimi gerçekleri bilmeden tenkit yapanları, neden transfer yapamadıkları noktasında bilgilendirmiş…
Bir bakıma, “yargısız infaz” yapanları ya da yapacak olanları uyarmış, bu açıklamalarıyla…
Bence de gerçek olanı yapmış…
Şeffaf bir biçimde.
Recep Uçar meselesi
Ömer Atiker’in yaptığı en gerçek işlerden birisi, teknik yönetici Recep Uçar’la devam etmesiydi…
Geçen sezonki performansı vasat düzeylerde olmasına karşın, Ömer Lider büyük bir sorumluluk alarak, kendisiyle devam etme noktasında el sıkışmıştı…
Ki, Ömer Atiker’in, Recep Uçar atılımının gerçek bir atılım olduğunu savunmuştum…
Hem de çokça yumruk yememe rağmen…
Ömer Atiker’in bütün telaffuzları üzere Recep Uçar konusundaki telaffuzları de kulağa beğenilen geldi…
Meseleye tıpkı pencereden baktığımızı itiraf etmeliyim…
Ama kimi şeyler bir anda oluşmaz…
Sabır ister…
Dolayısıyla, Konyaspor’da yazılması gereken çok kıssa var…
Adım adım gitmek gerekir…
Bazı şeyler bir anda olmuyor.
Alanyaspor kaybı Uçar’a yazar
Recep Uçar’ın Alanyaspor maçında artıları ile eksilerini yan yana getirdiğimiz vakit, eksilerinin çokça olması nedeniyle maçı kaybetti Konyaspor!
3’lü savunma, 6’sız oynama, maça Bjorlo başlayıp, Muleka’yı kenarda tutma, topu en seri biçimde karşı alana götüren Ndao’yu 1-1’ken kenara alma ve yapılan atılımların tutmaması, hepsi birer eksiydi!
Bütün bunlar Recep Uçar’ın hanesine eksi olarak yazıldı!
Kusura bakmasın…
Kendisini severiz, lakin yanlışlarını değil…
Ve Konyaspor’u daha çok severiz…
Recep Uçar konusunu özetlersem; oyundan ve oyunculardan evvel kendisine de bir çeki-düzen vermeli, öz tenkit yapmalı ve doğruyu bulmalı…
Macera aramaya gerek yok.
Yorum gönder